Ahmet Ümit'in okuduğum ilk romanı
İstanbul Hatırasında tarih- insan arasına örülen duvarı yıkmayı başararak bir kentin tarihinin, yıkılışı ve yeniden kuruluşunun şölenini, buruk bir aşkla, arkadaşlıkla, gizem ve merakla yeniden yaşatıyor. Tarihi yapılar, tarihi bilgiler içine insanı, insanın acısını, sevincini, ihanetini alarak yeniden kuruluyor. Daha ilk sayfalardan itibaren üzerimde bıraktığı o mistik tad ile bi çırpıda bitirdim diyebilirim.. Gerek anlatımı, gerek içinde barındırdığı mitolojik göndermeler, tarihi olaylar, günümüz sosyo kültürel yozlaşmanın toplum üzerindeki etkilerini harmanlayıp okuyucunun kendisini sorgulamasına olanak sağlamış.. Kendi tarihimize yabancılaştığımız şu dönemde kitapta bahsi gecen olaylara dönüp bi bakmam gerektiğini gösteren doyurucu bir eser.. İstanbul sahip olduğu tarihi, mimarisi, doğası ile tam bir harikalar diyarı ve yazar bu güzellikler öyle güzel betimlemiş ki kendimi yazarla beraber tüm o güzelliklerin içinde dolaşırken buldum sanki.. Her okuyana İstanbul merakı aşılayan ve gidip görme arzusu uyandıran yoğun bi anlatım olmuş.. Olay akışı, kurgu, anlatım oldukça akıcı, okunmaya değer bir emek..